Gerstegras

Dr. Hagiwara uit Japan heeft alle graangrassen onderzocht en heeft ontdekt dat gerstegras nog veel rijker is aan hoogwaardige proteine en mineralen dan tarwegras. tarwegras is al een superfood, dus gerstegras is dat nog veel meer. het gerstegras zelf kan op dezelfde manier als tarwegras gebruikt worden. 

Gerstegras zijn de gekiemde gerstekorrels en bevatten talloze enzymen. Enzymen zijn essentieel voor alle biochemische reacties die plaatsvinden in ons lichaam. Ze beschermen tegen vrije radicalen en versnellen de celvernieuwing. 

Specifiek elimineert gerstegrassap giftige stoffen en zuivert het lichaam. Het steunt je onder meer in de strijd tegen allergieën, huidklachten, cholesterol, hoge bloeddruk, suiker, leverproblemen, slechte adem en lichaamsgeur. Gerstesap bevat bepaalde aminozuren die depressieve gevoelens doen verminderen en het hoofd bieden aan concentratieproblemen. Het zorgt ook voor een optimale darmwerking en helpt bij het behoud van je ideale lichaamsgewicht. 

Gerstegrassap activeert, stimuleert en ondersteunt vooral bij:

Het opbouwen en behouden van weerstand tegen allergieën en andere huidklachten

Het verlagen van de risico’s van atherosclerase, verhoogd cholesterolgehalte, arteriosclerose en verhoogde bloeddruk

Het kwijtraken en voorkómen van overgewicht

Het voorkómen van slechte adem en vervelende lichaamsgeur

Het verbeteren en verjongen van de huid

Het bestrijden van menstruatie- en overgangsproblemen

Chlorofyl

Alle groene groenten, in het bijzonder groenten met donkergroene bladeren, zijn geconcentreerde bronnen van chlorofyl of bladgroen. Gerstegras bevat een zeer hoge hoeveelheid chlorofyl.

Chlorofyl is een goede bron van anti-oxidanten. Anti-oxidante voedings-

stoffen zoals vitamine A, C en E helpen om vrije radicalen die

schade aan gezonde cellen kunnen veroorzaken te neutraliseren. Een ander belangrijk

voordeel van chlorofyl is haar rol in de aanmaak van rode bloedcellen. Door de hoe-

veelheid rode bloedcellen aan te vullen helpt chlorofyl bij de groei en het onderhoud

van weefsels en helpt het om wonden effectiever te genezen  Daarbij werkt chlorofyl antiseptisch

en remt het de groei van bacteriën in het lichaam. 

Een Japanse arts en wetenschapper in de farmaceutische industrie, dr. Yoshide Hagiwara, werd ernstig ziek op 38-jarige leeftijd door zijn werk met chemicaliën. Hij nam medicijnen en synthetische vitaminen en mineralen in megadoseringen, wat geen positief effect had. Toen paste hij oude chinese kruidentherapieën toe en volgde een reinigingsdieet. Dit had enig positief effect, maar totale genezing bleef uit. 

Toen hij uiteindelijk overstapte op een dieet rijk aan natuurlijke enzymen, rauwe chlorofyl, natuurlijke vitaminen en mineralen en aminozuren werd hij genezen!

10 jaar lang onderzocht dr. Hagiwara 300 groene planten. Uiteindelijk vond hij een plantje superieur aan alle groene planten. Hierover schreef hij: ‘Uit mijn onderzoek is gebleken, dat van alle groene planten, de jonge groene bladeren van het gersteplantje de rijkste en meest gebalanceerde hoeveelheid voedingstoffen bevat’.

Dr. Yoshihide Hagiwara (inmiddels overleden) werd daarna wereldwijd erkend als een autoriteit op het gebied van de voedingsleer.

(Bron: Green leaves of Barley, Dr. Mary Ruth Swope)

De voedingswaarde van gerstegras heeft veel weg van die van tarwegras hoewel er wel een aantal verschillen tussen de beide soorten superfood bestaan. Gerstegras is eveneens rijk aan tal van vitamines, mineralen, aminozuren, enzymen en chlorofyl. Waar van tarwegras gesteld wordt dat sommige bestanddelen helpen om het risico op kanker te verkleinen, staat gerstegras vooral bekend vanwege de ontstekingsremmende en pijnverzachtende werking.

Gerstegras zou daarnaast helpen blokkades in de darmen op te heffen en het risico op bloedproppen verkleinen. De gunstige invloed van de voedingsstoffen op het hart- en vaatstelsel kan helpen om ziektes en aandoeningen als een verhoogde bloeddruk, een te hoog cholesterol, embolie en hersenbloedingen te voorkomen.

Net zoals Chlorella, Spirulina en Tarwegras is Gerstegras een rijke bron van Chlorofyl. De natuurlijke kleurstof die zorgt voor de groene kleur van planten. Uit recent onderzoek is bovendien gebleken dat het proanthocyanidine bevat. Dit is een sterk antioxidant.

Gerstegras is vergelijkbaar met Tarwegras, maar gemakkelijker te verteren. Ook de smaak verschilt, Tarwegras is iets zoeter. Gerstegras smaakt iets meer bitter. De gezonde bestandsdelen in beide grassen verschillen relatief niet veel. Maar smaken verschillen!

Saponderzoek's Werelds meest geconcentreerde vloeibare voedingsmiddel wordt het sap van tarwegras en gerstegras wel genoemd. Een hoogwaardige bron van enzymen, vitaminen, mineralen en essentiele vetzuren. 

De Japanse onderzoeker Yoshide Hagiwara heeft tweehonderd planten onderzocht op hun voedingswaarde. Zijn eerste keus, gertegrassap, bevatte elf maal zoveel calciuim als koeienmelk, vijf keer zoveel ijzer als spinazie en zevenmaal zoveel vitamine C als sinaasappels. 

Zijn collega Kazuhiko Kubota (universiteit van Tokio), isoleerde het enzym PD41 uit gerstegrassap, dat goede diensten zou bewijzen bij het herstel van door röntgenstralen beschadigd erfelijk materiaal.

Ook het enzym SOD (waarvan wordt verondersteld dat het ontsteking-remmend werkt, het verouderingsproces kan helpen vertragen en de effecten van radioactieve straling kan verminderen) zit in gerste- en tarwegrassap.

In haar boek over tarwegras noemt Wigmore nog verschillende andere onderzoekers die zich met PD41, SOD en andere enzymen hebben beziggehouden. Aan de universiteit van Texas toonde Chiu-Nan Lai in vitro een duidelijk anticarcinogeen effect aan van extracten van linzen, mungbonen en tarwegras bij bacteriën. Lai zocht de werking vooral bij het chlorofyl in tarwegras.

De Australische arts Chris Reynolds zoekt de waarde van tarwegrassap vooral in een bijzondere groep moleculen, die sinds de jaren veertig bekend staan als "Grass Juice Factor." 

Henk van der Kwast wijst in zijn nog te verschijnen boek "Basiskenmerken van gezonde voeding" op het enorme basenvormende vermogen van tarwegrassap en vooral ook de 'ongelooflijke elektronenrijkdom'. De meerwaarde, zegt hij, is niet zozeer materieel, maar energetisch. "Het sap helpt de in onze westerse beschaving vaak veel te geoxideerde lichamen het evenwicht te herstellen tussen oxidatie en reductie. Groene dranken en tarwegrassap zijn door hun overvloed aan elektronen in staat om de oxidatie van het aderlijk bloed te verlagen. En daarmee helpt tarwegras het lichaam zichzelf te herstellen."