Krantenartikel uit de GAZET VAN ANTWERPEN
Tarwegras houdt Jef gezond . 75-jarige Balenaar zweert bij kippenvoer.
BALEN – “Ziek zijn kan, maar hoeft niet.”
Jef Kees (75) uit Balen spreekt uit ondervinding. Hij stond naar eigen zeqqen met één been in het graf toen hij in 1984 zijn eerste glaasje tarwegrassap dronk. Sindsdien neemt hij géén enkele pil meer , en is hij gezonder dan ooit voordien . “Als ik hiermee als kind was begonnen , zou ik zeker honderd worden.” Hier komt iedereen langs achter , onthaalt Jef Kees zijn gasten . In de veranda staat een metalen rek , waarop deksels van gasfornuizen liggen. In elk deksel groeit 10cm hoog gras. Tarwegras, zo maakt Jef ons meteen duidelijk . Al 20 jaar teel ik tarwegras in mijn veranda, zegt hij. Sinds 1984. Ik was erg lang ziek. Nier- , gal- en levercrisissen , chronische bronchitis en sinusitis , zweren zoals Lazarus . Ik bracht meer tijd door bij de dokter dan thuis.
Een vriend raadde Jef aan om eens tarwegrassap te proberen . Dat sap is erg rijk aan mineralen en vitamines . Er is geen ongeloviger thomas dan ik , maar toch heb ik het geprobeerd . Na drie dagen voelde ik mij al beter . Na 14 dagen stond ik al te spitten in mijn tuin . De buren wisten niet wat ze zagen.
Ik heb al mijn pillen , en dat waren er veel , in de kachel verbrand , en heb sindsdien nooit meer een pil genomen , maar wel elke dag 2 glazen tarwegrassap . Al mijn ziektes waren verdwenen . Ook geestelijk was er een sterke verbetering.
Tijdens het kaarten kon ik na 10 minuten geen schoppen van klaveren meer onderscheiden . Na een kuur met tarwegrassap , was mijn geheugen weer helemaal terug . Alleen namen onthoud ik nog altijd niet .
GEMAKKELIJK :
Tarwegras kweken is volgens Jef helemaal niet moeilijk . Ik gebruik duiventarwe, dat ze ook in kiekeneten doen.
Je laat dat een etmaal weken. Je zaait het dan op vochtige potgrond en je dekt het af met keukenrol. Dan zet je het zaad donker weg tot het is gekiemd. Nadien moet het naar een lichte plaats. Na 12 dagen kan ik oogsten. Het kort afgesneden gras draai ik door een bessenmolen .
De smaak van het sap varieert van bitter tot zoethoutachtig zoet . Ik vind het niet lekker , trekt echtgenote Virginie haar neus op . Toch drinkt ook zij al 20 jaar dagelijks een borreltje . Het is een wondermiddel, weet Jef, die al honderden mensen overtuigde van het nut. De meeste dokters lachen er wel om, maar er is er toch al één die eens een patiënt naar mij heeft gestuurd. Ik beweer dat het middeltje een beginnende kanker kan bestrijden. GUY VAN NIEUWENHUYSEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten